Urodzony 18 października 1942 roku w Wilnie jako syn Kazimierza, późniejszego profesora dermatologii i Melanii z domu Haraschin. W 1944 roku wraz z rodzicami przybył do Krakowa. Tu uczył się w III Liceum Ogólnokształcącym im Jana Kochanowskiego. Po zdaniu egzaminów maturalnych w 1960 roku został przyjęty na Wydział Lekarski AM w Krakowie. Po ukończeniu IV roku studiów odbył praktykę lekarską w szpitalu w Turynie. Po powrocie kontynuował naukę Studia na krakowskiej AM, którą ukończył uzyskując dyplom z wyróżnieniem w 1966 roku. W latach 1966-1967 odbywał staż w Szpitalu im Biernackiego w Krakowie. Od 1967 roku był związany z II Kliniką Chirurgii AM w Krakowie, gdzie początkowo pełnił funkcję asystenta, później adiunkta. W 1970 roku uzyskał pierwszy stopień specjalizacji z chirurgii. W czerwcu 1974 roku na podstawie dysertacji Bilans sodu, chloru i „wody widocznej” u chorych z przedziurawionym wrzodem trawiennym dwunastnicy leczonych operacyjnie uzyskał stopień doktora nauk medycznych. W 1987 roku Władysław Lejman uzyskał tytuł doktora habilitowanego, a w 1989 roku przyznano mu etat docenta. W 2003 roku związał się z Katedrą i Zakładem Historii Medycyny UJ CM. W 2008 roku przeszedł w stan spoczynku, nadal jednak pracując naukowo w ramach programów zespołu krakowskiego Zakładu. Zmarł w 2010 roku w Krakowie. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim.

Interesowała go przede wszystkim historia chirurgii. Był autorem kilku artykułów oraz recenzji wiążących się z dziejami tej dyscypliny medycznej. Przez wiele lat pracował nad syntezą historii chirurgii polskiej, której tekst posłużył jako podstawa do albumowego opracowania To ludzie tworzą  historię (2011) a także w wersji skróconej wszedł w skład rozdziałów skryptu uniwersyteckiego Historia nauczania medycyny w Polsce do 1939 roku (2012). Pozostał w pamięci jako doskonały dydaktyk.

Ryszard W. Gryglewski

Bibliografia:

Skład osobowy Rady Wydziału Lekarskiego, pod redakcją Jana Grochowskiego, Kraków 2002

Archiwum UJ: : DSP-13 (teczka osobowa Władysława Lejmana)